Rostock “Polizeiruf”-team zoekt aanstichter van zelfmoord: tv-recensie

Het regent pijpenstelen aan de kust, en Frank Sinatra's hit "It Was a Very Good Year" begeleidt die avond de agenten van Rostock beurtelings. En net zoals het melancholische lied door het leven reist – eerst bemint de zanger op zijn 17e, dan op zijn 21e, dan op zijn 35e – toont de ouverture de collega's in verschillende levensfasen. Melly Böwe (Lina Beckmann) zit alleen in haar auto voor het station en probeert tevergeefs haar dochter te bereiken. Recherchechef Röder (Uwe Preuss) zwaait haar vanuit het raam toe. Katrin König (Anneke Kim Sarnau) ontmoet haar lang verloren vader (Wolfgang Michael) in een kroeg, collega Pöschel (Andreas Guenther) knuffelt met een geliefde in bed – alleen collega Thiesler (Josef Heynert) wordt ingeschakeld: een jonge vrouw schiet hem eerst neer en vervolgens zichzelf.

De enige aanwijzing voor de misdaad is een bericht op de mobiele telefoon: "Doe het!" Kort daarna moeten de inwoners van Rostock een andere zelfmoord onderzoeken: de jonge elektrotechnisch ingenieur (Karl Seibt) had ook het bericht "Doe het!" ontvangen. Voordat hij zelfmoord pleegde, doodde hij een medetramreiziger. "Aanzetten tot zelfmoord" is nieuw juridisch terrein, legt auteur Florian Oeller uit in het persbericht van de ARD . De " Tatort " (Tatort) had echter een jaar geleden al met dit onderwerp gespeeld. In het geval van "Borowski en de eeuwige zee" werden jonge milieuactivisten via een sms-bericht tot zelfmoord gedreven – de afzender bleek een buitensporige avatar te zijn. De tweede zelfmoord in Rostock, net als de doemsdagsekte in Kiel, was ook wanhopig over de toestand van de wereld: "De planeet gaat ten onder onder onze kont en de nazi's zijn terug!", schreeuwde hij op een video, terwijl hij de kwaadaardige "babyboomers" de schuld gaf van alles: "Mijn generatie veegt het vuil van jullie generatie!" Maar de babyboomers die voor de televisie zitten, ergeren zich al lang aan dit soort zelfingenomen generatiebeschuldigingen: er is weinig sympathie voor de luidruchtigen.

Moeten we deze onaangename kerel nog een keer in Rostock zien?

De onderzoekers richten hun blik al snel op een leraar (Sebastian Jakob Doppelbauer), die jongeren helpt bij het zoeken naar zingeving in een discussiegroep en online. Hij is betrokken bij een ontwikkelingsproject op zijn school, maar tijdens gesprekken met Melly Böwe en Katrin König blokkeert hij alle vragen. Hij was kort voor het incident bij het tweede zelfmoordslachtoffer en blijft tot de dramatische finale centraal staan ​​in de film. Sebastian Jakob Doppelbauer levert hier een meeslepende prestatie.

Helaas roept deze "Polizeiruf" (Politieoproep) met zijn biografische invoegingen van alle politieagenten veel te veel problemen op – en hoewel de jonge regisseur Max Gleschinski zijn ambitie toont, gebruikt hij ook te veel hulpmiddelen, stijlmiddelen en citaten. Zelfs Frank Sinatra blijft een vreemde eend in de bijt in de Rostock-nacht. Het principe van de Rostock "Polizeiruf" (Politieoproep), namelijk om het privéleven en het professionele te vermengen en nieuwe personages op meerdere niveaus in de wereld van de rechercheurs te verweven, is te ver doorgeschoten. Net zoals Bukows vader ooit een criminele peetvader was, wordt de verkrachter van de toen 17-jarige Melly en vader van haar dochter nu geïntroduceerd als een corrupte ambtenaar die zich zonder medeweten van Melly met de zaak bemoeit. Maar het vooruitzicht om het onaangename personage, gespeeld door Thorsten Merten, steeds weer terug te zien in toekomstige Rostock-zaken, stemt ons nu al somber.

Politie belt 110: Doe het! Zondag 19 oktober, 20:15 uur, ARD